Belgische gevangenen naar Nederland
By Morkhoven
Zowel de woordvoerder van premier Herman Van Rompuy (CD&V – Vlaamse Christen Democraten) als die van minister van Justitie Stefaan De Clerck (CD&V) maakte bekend dat het kernkabinet ermee akkoord is om enkele honderden Belgische gevangenen naar een Nederlandse gevangenis te deporteren.
De Franstalige partijen en een aantal parlementsleden hadden bedenkingen bij de juridische verwikkelingen en vooral bij de hoge kostprijs van het project. Er is immers sprake van 30 miljoen euro gedurende drie jaar. In totaal dus 90 miljoen euro.
Enkele weken geleden kondigde Minister De Clerck ook al de bouw van een nieuwe peperdure gevangenis in Beveren (nabij Antwerpen) aan.
Het lijkt wel of de Belgische regering die krampachtig op zoek is naar geld om haar gigantische schulden (en de rentes daarop) af te lossen en die, na de verkiezingen, ook een reeks besparingsmaatregelen aankondigde om die dan weer even later in een ‘rustigende vastigheid’ te ontkennen, nog meer torenhoge schulden wil maken. Dat zegt wel iets over haar financieel beleid.
De bekendmaking van de beslissing om voor 90 miljoen euro een gevangenis in Nederland te gaan huren, komt trouwens op een bijzonder slecht moment. GDF SUEZ-Electrabel zei gisteren dat het niet van plan is om aan de verwachtingen van de regering inzake financiële steun in ruil voor het langer openhouden van de kerncentrales, te voldoen. Ook op politiek-strategisch vlak moet er dus hier en daar wat bijgevijzeld worden.
De ‘overbevolking in de Belgische gevangenissen’ wordt bij de bekendmaking van de bouw van een nieuwe peperdure gevangenis en de huur van de gevangenis in Tilburg, voor de zoveelste keer als een excuus gebruikt. Het overbevolkingsprobleem in de Belgische gevangenissen is immers het gevolg van het al jarenlang durende wanbeleid waaraan de Belgische justitieministers zich met veel mooipraterij en beloftes bezondigden. De Belgische regering maakte bijvoorbeeld nooit werk van alternatieve strafmaatregelen. Er zijn duizenden mensen binnen de gevangenis die op een electronisch enkelbandje en electronisch toezicht zitten te wachten. Er zijn ook een paar duizend gedetineerden die thuis op hun enkelbandje zitten te wachten. Normaal gezien zou de aanmaak van enkele duizenden electronische enkelbandjes geen probleem mogen vormen. Het zou de bevolking binnen de gevangenissen en de kostprijs voor het opsluiten van gevangenen enorm doen dalen. De huur van een gevangenis in Nederland voor zo eventjes 90 miljoen euro zou niet nodig zijn en er zou ook geen peperdure gevangenis moeten bijgebouwd worden. De leegstaande legerkazernes zouden omgebouwd kunnen worden tot centra die de Belgische bevolking werkelijk ten goede zouden kunnen komen in plaats van tot gevangenissen waarin heel de sociale ellende en maatschappelijke onrechtvaardigheid van België weggestoken wordt.
Naast het probleem met de electronische enkelbandjes, is er het probleem met de Psycho Sociale Diensten (PSD’s) binnen de gevangenissen. Deze diensten die de opdracht hebben gekregen om gedetineerden te begeleiden in hun terugkeer naar de samenleving toe, zijn al jarenlang onderbemand. Door een gebrek aan beleid en controle op hun werking, worden de dossiers van gedetineerden soms jarenlang door deze diensten die aan niemand verantwoording verschuldigd zijn, geblokkeerd. Daardoor zijn de PSD’s die zogezegd onder leiding staan van een PSD-kabinetsmedewerker van Minister De Clerck, tot een soort instrument verworden van willekeurige tuchtmaatregelen tegen gedetineerden. Zelfs medische rapporten blijken in bepaalde dossiers te worden achtergehouden en de directies van gevangenissen en de rechters die in de strafuitvoeringsrechtbanken zetelen, worden systematisch door deze diensten gedesinformeerd. Ook de Penitentiaire Gezondheidsdienst van Minister De Clerck hanteert blijkbaar praktijken die op zijn minst gezegd ‘merkwaardig’ genoemd kunnen worden. Men spreekt steeds over de ‘toenemende agressiviteit’ van de gevangenen maar over de gevangeniswantoestanden waartegen al jarenlang niet opgetreden wordt, zwijgt men. Ook op dit vlak zit het gevangenisbeleid dus volledig strop.
Dan zijn er nog de talloze zieke gevangenen. Minister De Clerck die de uitvoeringsbesluiten van de artikels 72 e.v. van de strafuitvoeringswet in verband met de geheel of gedeeltelijke vrijlating op medische gronden al maandenlang blokkeert, wil zieke gevangenen slechts drie dagen voor hun vermoedelijk overlijden de gevangenis laten uitschoppen zodat de begrafeniskosten niet op de leeggeplunderde rekening van de Belgische Staat komen. De parlementaire vraag van André Van Nieuwkerke (sp.a) d.d. 17 maart 2009, werd door Minister De Clerck nauwelijks beäntwoord en er is nog altijd geen oplossing in het zicht. Ook dit wijst erop dat de justitieminister de overbevolking in zijn gevangenissen kunstmatig in stand wil houden. Het opsluiten van zieke gevangenen tot drie dagen voor hun vermoedelijk overlijden roept ook vragen op omtrent het ‘Masterplan voor Justitie’ van Minister De Clerck waarin over een ‘gevangenisstructuur in menselijke omstandigheden’ wordt gesproken. Wat bedoelt De Clerck in feite met zijn ‘menselijke en rechtvaardige justitie’ waarvoor hij op zijn website pleit ? En hoe moet men de oproep om ‘meer waarden en ethiek’ in de regeringsverklaring van Premier van Rompuy (CD&V) uitleggen ?
De medische zorg die in Belgische gevangenissen wordt aangeboden, is ook ontoereikend, zei kamerlid Sabien Lahaye-Battheu (VLD – Vlaamse liberalen)
Een ander punt zijn de duizenden mensen die zich in voorhechtenis bevinden in afwachting van hun proces. Dat kan soms jaren duren. Ook hiervoor wordt geen oplossing gezocht.
Wat gaat er gebeuren indien later moest blijken dat het bouwen van peperdure gevangenissen en het massaal opsluiten van mensen in gevangenissen geen oplossing betekent en de gevangenissen onbetaalbaar worden ? Gaat men, zoals in Nederland gebeurde dat een veel liberaler gevangenisbeleid dan in België voert, die gevangenissen dan opnieuw sluiten of gaat men dan de weg op van privé-gevangenissen zoals in de Verenigde Staten waar men van een echte gevangenisindustrie kan spreken die het sociale onrecht en de sociale ongelijkheid alleen maar doen toenemen ?
Minister De Clerck en de Belgische regering hebben dus duidelijk een gebrek aan visie en toekomstvisie en willen dat België zich blauw betaalt aan het huren en bouwen van gevangenissen terwijl iederéén kan zien dat het land, met leningen die niet meer kunnen afbetaald en afspraken die niet gerespecteerd hoeven te worden, langzaam in een financiële afgrond glijdt.
De Nederlandse Staat die zich gelukkig prijst dat zij haar gevangenis te Tilburg tegen de prijs van een viersterren-hotel kan verhuren en daarbij een aantal werkeloze gevangenisbewakers tewerk kan stellen, haalt met de Belgische gevangenen ook een aantal problemen in huis.
Op juridisch vlak zullen er zich ongetwijfeld, ook op europees gebied, problemen voordoen. Men kan zomaar geen gevangenen die er niet om vragen, naar andere landen deporteren. Alhoewel de Belgische gevangenen geen rechten hebben omdat de Wet Dupont een dode letter blijft, bestaan er europese en internationale wetgevingen en verdragen die dienen gerespecteerd te worden.
Met de gezinnen, familieleden en vrienden van de naar Nederland gedeporteerde gevangenen houdt de Belgische regering geen rekening. Moeten deze zich voortdurend naar Nederland verplaatsen, wat op de duur enorm veel geld en tijd kost en voor bepaalde bezoekers van gedetineerden die in Nederland werden opgesloten, zelfs niet eens mogelijk is. Dreigen de gedetineerden in Nederland hierdoor niet sociaal en psychisch geïsoleerd te worden ? Hoe staat het met het bezoekrecht van de gevangenen en hun recht op sociaal-maatschappelijke contacten ? Hoe staat het met een eventuele verlofregeling ? Wie betaalt de verplaatsingen ? Wie betaalt de telefoons vanuit België naar Nederland en omgekeerd ?
Er zijn nog tal van andere vragen inzake de deportatie van Belgische gevangenen naar Nederland:
– Tot wie moeten deze gevangenen zich met hun klachten, die reeds nu meestal traag of helemaal niet worden behandeld, wenden ?
– Hoe staat het met de Psycho Sociale Dienst (PSD) in de gevangenis van Tilburg ? Wordt er een Psycho Sociale Dienst overgeheveld ? Moeten de PSD-werknemers dagelijks de trein naar Nederland nemen ? Gaan zij nog de tijd vinden om aan hun dossiers te werken ? Zij zijn, zoals gezegd, nu al onderbemand en slagen er zelfs nu al niet in om de weinige dossiers die zij opstarten, volledig af te werken ! Is dit misschien een manier om deze mensen te stimuleren ?Wie gaat er toezicht houden en de werking van de PSD in Nederland controleren ? Het is duidelijk dat de werking van de PSD in Nederland helemaal in het honderd zal lopen.
– Gaan de gedetineerden die volgens De Clerck zogenaamd allemaal ‘uitgeprocedeerd zullen zijn’ nog beroep kunnen doen op een advocaat of op de advocaat die zij aanstelden of toegewezen kregen ? Wordt het recht op gerechtelijke bijstand en de toewijzing van een raadsman hiermee niet geschonden ? Wie gaat de advocaten voor hun tijdrovende en kostelijke verplaatsing betalen ? Welke advocaat gaat er nog zin hebben om zich telkens naar Nederland te verplaatsen ? Wie betaalt er zijn telefoonkosten ? Gaat de gedetineerde nog over een advocaat kunnen beschikken om zijn geschonden rechten voor de rechter of de Raad van State aan te vechten ? Moeten de procedures die erop volgen in België of Nederland gebeuren ? En hoe staat het met de uitgesproken vonnissen ? Een gedetineerde in België moet soms nu al drie maanden wachten vooraléér hij iets van het uitgesproken vonnis voor het Hof van Cassatie verneemt ! Vallen de gevangenen die in Nederlandse gevangenissen werden opgesloten onder de Belgische of de Nederlandse wetgeving ? Welke gevangeniswet is er toepasselijk ? De Nederlandse gevangeniswet of de Belgische gevangeniswet die slechts op papier bestaat ?
– Hoe staat het met de gevangenen die gezondheidsproblemen hebben en die bijvoorbeeld door hun slechte medische verzorging in België, aan tuberculose lijden ? Wat moet er gebeuren als er een gevangene ziek wordt en met spoed moet opgenomen en/of geöpereerd worden ? Wie betaalt de kosten aan de Nederlandse ziekenhuizen ? Worden die op de familie van de gedetineerde afgeschoven ? Worden de Belgische gevangenen in Nederland die om één of andere reden plotseling zwaar ziek worden, drie dagen voor hun vermoedelijk overlijden de (Nederlandse) straat opgeschopt ?
– Volgens Minister De Clerck bestaat er een ‘voortdurend overleg’ tussen zijn medewerkers en de gedetineerden + zijn advocaat alhoewel daarvan in de praktijk niets is te merken. Terwijl de Belgische gevangenen nog een kleine kans maken dat het voornoemde overleg na enkele maanden of jaren toch nog plaatsvindt, mogen de Belgische gevangenen in Nederland dat dus vergeten.
– Men kan zich tenslotte afvragen of al het gepraat van Minister De Clerck over de ‘overbevolking van de Belgische gevangenissen’ en het huren/bouwen van gevangenissen, geen publiciteitsstunt is om de werkelijke problemen binnen de gevangenissen dood te zwijgen. Minister De Clerck is immers zeker niet tevreden over de parlementaire vragen en de harde kritiek omtrent zijn gevangenisbeleid. Misschien hoopt hij met de Belgische regering via de mediakanalen te kunnen aantonen dat er terzake een ‘krachtdadig hervormingsbeleid’ wordt gevoerd.
====
De (skynet)blogs met duizenden webpagina’s van de vzw Werkgroep Morkhoven, worden nog steeds versleuteld door Skynet (Belgacom) dat aanwendde dat de blogs ‘versleuteld werden omdat de blogbeheerder zijn account mogelijks heeft afgesloten en de blogs gewist heeft’.
Omdat de klachten bij de Skynet Klantendienst niet beäntwoord werden en de blogs versleuteld blijven, richtte de Werkgroep zich met een klacht tot de Ombudsman Telecommunicatie die haar klacht ‘ontvankelijk’ verklaarde.