Brussel, 13.2.2010
Geachte Heer Landuyt,
Ik schreef u onlangs in verband met de folterpraktijken binnen de Belgische gevangenissen maar mocht geen antwoord van u ontvangen.
In afwachting van uw antwoord, teken ik,
hoogachtend,
Jan Boeykens
Voorzitter vzw Werkgroep Morkhoven
vzw Werkgroep Morkhoven
Faiderstraat 10
1060 Sint-Gillis
De vzw Werkgroep Morkhoven schreef in de kinderpornozaak Zandvoort en inzake de beestachtige opsluiting van de zwaar-zieke Morkhoven-woordvoerder Marcel Vervloesem in de gevangenis, al tientallen keren naar de voorzitter en de leden van de Belgische commissie van justitie (Senaat).
Er kwam echter geen enkel antwoord.
De Nederlandse Kamers reageren anders en laten regelmatig weten dat de aangevoerde zaken, binnen de commissies justitie ter sprake werden gebracht.
In de commissie justitie van de Belgische Senaat zetelt de voormalige justitieminister Tony Van Parys, die de 7 kinderporno-cd-roms Zandvoort die de Koning in 1998 van de vzw Werkgroep Morkhoven kreeg, voor onderzoek aan de Antwerpse procureur-generaal Christine Dekkers moest overgemaken.
Vlak voor de opsluiting van de jarenlang als ‘zelfverklaarde kinderpornojager’ en ‘kindermisbruiker’ door het slijk gehaalde Marcel Vervloesem, liet de Hoge Raad voor de Justitie weten dat de 7 cd-roms verdwenen waren.
De vzw Werkgroep Morkhoven schreef toen naar Van Parys maar die antwoordde enkel dat hij het ‘onderzoek afwachtte’.
Toen de vzw Werkgroep Morkhoven vroeg welk onderzoek hij bedoelde, zweeg Van Parys in alle talen.
Noch de onlangs in de Fortiszaak afgetreden justitieminister Jo Van Deurzen, noch zijn partijvriend, de huidige justitieminister Stefaan De Clerck (vlaamse christendemocraten), wilden ingaan op de vraag waar de kinderporno-cd-roms gebleven waren.
Zwijgen zij omdat zij hun partijvriend Van Parys en/of enkele hooggeplaatste magistrate(n) moeten indekken ?
Men kan zich zelfs afvragen of Van Parys de cd-roms van de Koning wel voor onderzoek aan de Antwerpse procureur-generaal heeft overhandigd want zolang er gezwegen wordt en er geen onderzoek naar deze verdwijning wordt gevoerd, kan men alleen maar gissen naar wat er met de kinderporno-cd-roms gebeurd is.
De doofpotpolitiek rond deze onfrisse zaak en het feit dat Tony Van Parys thans als volksvertegenwoordiger in de commissie justitie van de Senaat zetelt, verklaart misschien waarom de Belgische kamerleden niets van zich laten horen…
———
Aan de heer J. Boeykens
Email: werkgroepmorkhoven@gmail.com
datum 2 februari 2010
Geachte heer Boeykens,
Hierbij wil ik de ontvangst bevestigen van uw email van 20 januari 2010, inzake kinderpornozaak. Uw email is ter kennis gebracht van de commissie voor Justitie.
De Eerste Kamer heeft volgens de Grondwet een rol bij de totstandkoming van wetgeving en bij de controle van de regering. Burgers kunnen de leden behulpzaam zijn bij hun wetgevende en controlerende werk door hun bezwaren te melden. Om die reden dankt de commissie u voor de moeite die u heeft genomen om uw problemen op te schrijven. Uit brieven van burgers kunnen problemen en misstanden gesignaleerd worden die breder voorkomen en bijgestuurd moeten worden of die niet in voorgestelde wetgeving terecht zouden moeten komen. Fracties beoordelen deze informatie tegen de achtergrond van hun programma’s. Vervolgens is het de vraag of er een meerderheid in de Kamer bestaat om veranderingen tot stand te brengen.
Eerste Kamerleden mogen schriftelijke vragen aan de regering stellen over onderwerpen die niet direct met een wetsvoorstel te maken hebben. Van dit recht maken zij echter maar beperkt gebruik. Controle van het actuele regeringsbeleid is – zo wordt algemeen gevonden – in de eerste plaats een zaak van de Tweede Kamer.
Over het algemeen kan de Kamer geen invloed uitoefenen op de concrete afwikkeling van individuele problemen, omdat ook ministers en staatssecretarissen vaak niet de bevoegdheid hebben te beslissen over individuele gevallen. Juist om zorgvuldig om te kunnen gaan met de belangen van alle afzonderlijke inwoners van ons land is de uitvoering van heel veel wetten in handen gelegd van vele instanties die dichter bij de burger staan en de tijd hebben zich in dossiers te verdiepen. De rechtspraak is in handen gelegd van onafhankelijke rechters. Veel mag ook geregeld worden door lokaal bestuur. Als medewetgever is het voor de Eerste Kamer steeds een punt van aandacht dat ook de mogelijkheden van bezwaar en beroep goed geregeld zijn voor burgers die het niet eens zijn met besluiten die hen raken, zonder daar overigens zelf een rol in te spelen. Ook de Nationale Ombudsman kan individuele klachten in behandeling nemen die betrekking hebben op het functioneren van overheidsorganen.
Hoewel u mogelijk teleurgesteld bent in de mogelijkheden die deze Kamer heeft om uw individuele problemen op te lossen, mag u er op vertrouwen dat de leden van deze Kamer zich bij elke brief de vraag stellen of er wellicht iets in de algemeen geldende regels te kort schiet en aangepast moet worden.
Hoogachtend,
De plv. griffier van de Eerste Kamer
Drs. Hester Menninga
vzw Werkgroep Morkhoven – kinderpornozaak Zandvoort – réseau Zandvoort:
– Kinderpornonetwerk Zandvoort
– Kinderpornozaak Zandvoort
– Justitie Turnhout
– Open Brief Procureur-Generaal
– Zoé Genot cd-roms Zandvoort
– Droit Fondamental – (French, English, Italian)
– Website Morkhoven (English, French, Italian, Dutch)
– Video ‘Marcel Vervloesem, hymne de la Résistance’
– Vervloesem maart 1998 deel1
– Faits divers April 1998 – Temse/Madeira netwerk – nederlandstalige ondertiteling
– Video’s: ultjecrumpie 1
– Video’s: Ultjecrumpie 2
Het bericht op deze pagina werd gewijzigd omdat de persoon die getuigde over de werking van de PSD (Psycho Sociale Dienst Justitie) in de gevangenis te Brugge, door de autoriteiten blijkbaar onder druk wordt gezet.
—–
Psycho-sociale diensten: Minister van Justitie moet dringend maatregelen nemen !
Het kan niet dat psycho-sociale diensten (PSD’s) alles doen om de dossiers van de gedetineerden blokkeren; dat zij dossiers achterhouden en laten liggen; dat zij rapporten, waaronder ook medische verslagen, aan de rechter van de strafuitvoeringsrechtbank onthouden; dat zij foute uittreksels van het vonnis aan de rechter bezorgen; dat zij tuchtmaategelen, sancties en pesterijen tegen gedetineerden organiseren; dat zij brieven laten blokkeren en met het afschaffen van het bezoekrecht dreigen; dat zij uitgaansverloven blokkeren; dat zij penitentiaire verloven blokkeren; dat zij voorlopige invrijheidsstellingen en aanvragen tot electronisch toezicht blokkeren; dat zij ambulante begeleidingen van gedetineerden blokkeren; dat zij ervoor zorgen dat gedetineerden in isoleercellen worden opgesloten; dat zij gedetineerden die nog gerechtelijke procedures lopende hebben (hof van Straatsburg enzoverder) tot bekentenissen willen dwingen; dat zij constant leugens verzinnen zoals de ‘gedetineerde schijnt niets om de slachtoffers te geven’, ‘hij is vluchtgevaarlijk’; dat zij vrienden en familie van de gedetineerden tegen elkaar trachten op te zetten; dat zij druk uitoefenen op gedetineerden; dat zij de rechten van de gedetineerden, zoals voorzien in de wet Dubois, aan hun laars lappen; dat zij de hogere instanties verkeerdelijk informeren; dat zij de rapporten van de sociale onderzoeken van de justitieassistenten laattijdig aan de rechter van de strafuitvoeringsrechtbank bezorgen; dat zij de justitieassistenten opzettelijk te laat verwittigen; dat zij opzettelijk alles in het honderd laten lopen en daardoor de werking van de justitie verder in twijfel trekken; dat zij voorafgaandelijke afspraken maken met bepaalde gevangenisdirecties om dossiers te blokkeren; dat zij nooit door de verantwoordelijke van de psycho sociale dienst te Brussel op de vingers worden getikt; dat zij integendeel door het secretariaat-generaal van de Penitentiaire Instellingen en door de Dienst Individuele Gevallen te Brussel (die wordt geleid door een ex-PSD-er) in hun criminele activiteiten gesteund worden; dat zij gedetineerden en hun families tot wanhoop drijven; dat zij gedetineerden tot zelfmoord dwingen; dat de werknemers van de psycho-sociale diensten, van justitieminister De Clerck en zijn kabinet die van alle kanten over dit soort zaken (en niet alleen in het dossier Vervloesem) worden geinformeerd, rustig hun gang mogen blijven gaan.
Werknemers van psycho-sociale diensten dienen, zeker in hun functie van justitiebeambten en bovendien werkzaam zijnde binnen de gevangenissen, voor 100% correct en betrouwbaar te zijn.
Mensen die aan deze voorwaarden niet voldoen, dienen na de nodige aanmaningen, op staande voet ontslagen te worden.
Minister De Clerck dient daartoe de nodige maatregelen te nemen en de bestaande controle- organismen die blijkbaar niet werken, opnieuw leven in te blazen.
Zowel de minister van justitie als de vakbonden die opkomen voor de rechten van het gevangenispersoneel, zouden het met dit standpunt eens moeten zijn.
En als dat niet het geval is, dan moeten zij er maar eerlijk voor uitkomen dat zij de criminele praktijken van justitiebeambten ondersteunen omdat dit deel uitmaakt van hun politiek ideeëngoed.
Jan Boeykens
Voorzitter vzw Werkgroep Morkhoven
Gevangenissen 